Wykonanie odwodnienia przeprowadza się w następującej kolejności. Cały teren wyrównuje się bardzo starannie w płaszczyźnie poziomej położonej o 27-35 cm niżej od poziomu projektowej wysokości gleby trawnika. Warstwy żwirku drobnego nie wlicza się do grubości, ponieważ wypełni ona nierówności warstwy żwiru drobnego. Następnie wyznacza się linie sączków i ustala głębokość rowków uwzględniając spadki. Sączki układa się na cienkiej warstwie piasku rzecznego o jednorodnym uziarnieniu i zasypuje tym piaskiem do poziomu wyrównanego rowu. Ziemia pochodząca z wykopów pod sączki powinna być rozluźniona. Następnie rozkłada się warstwę żwiru drobnego sprawdzając jej grubość, a potem warstwę żwirku. W razie stosowania zamiast żwiru tłucznia konieczne jest uwałowanie całej warstwy lekkim wałem. Po wyrównaniu warstwy żwirku rozkłada się ziemię, w której powinno być 60% piasku, 20% ziemi żyznej i 20% lekko przekompostowanego (wilgotnego) torfu. Na warstwie tej, po dokładnym wyrównaniu, można wysiewać nasiona traw lub układać darń.
Od dawna stosuje się różne sposoby wykorzystania instalacji odwadniającej do nawadniania gleby w okresach suszy. Wykorzystanie db tego celu typowej sieci sączków i zbieraczy nie jest możliwe ze względu na spadki, jakość połączenia sączków, ich otoczenie itp. W takich układach wodę trzeba by było wprowadzać pod ciśnieniem z miejsc najniżej położonych. Ilość strat, czyli wody nie wykorzystanej przez rośliny, byłaby bardzo duża z powodu wsiąkania jej przede wszystkim w głębsze warstwy. Tak więc wykorzystanie sieci przewodów odwadniających do nawadniania napotyka wiele trudności, które nie są łatwe do rozwiązania.