Nawożenie jest skuteczne wtedy, kiedy nawóz może; być pobrany przez roślinę. Dlatego każdy nawóz powinien znaleźć się w glebie w strefie korzeni włośnikowych. Rozmieszczenie tych korzeni jest różne i zależy nie tylko od typu systemu korzeniowego, ale od rodzaju gleby, sposobu jej pokrycia, różnych elementów uzbrojenia itp. Przy wyborze sposobu nawożenia należy pamiętać, że nie każdy składnik mieszanki nawozowej przemieszcza się w glebie z jednakową szybkością. Najszybciej docierają do korzeni nawozy azotowe, wolniej potasowe i bardzo powoli fosforowe. W glebach ciężkich, gliniastych, ruch nawozów jest wolniejszy niż w glebach luźnych, piaszczystych.
Powierzchniowe nawożenie jest skuteczne wówczas, kiedy nawóz może być przemieszany z powierzchniową warstwą gleby lub gdy może być wprowadzony do gleby przez obfite podlewanie. Jednakże takie możliwości na terenach zieleni spotykane są dość rzadko. Najczęściej mamy d,o czynienia z powierzchniami zadarnionymi lub pokrytymi nieprzepuszczalnymi lub półprzepuszczalnymi nawierzchniami.
Wprowadzanie nawozów przez miski istniejące wokół drzew rosnących na chodnikach jest bardzo mało skuteczne, zwłaszcza przy niedostatecznym podlewaniu. U starszych drzew korzenie włośnikowe znajdują się w strefie bardzo oddalonej od tego miejsca. Nawożenie powierzchniowe przez darń trawnika będzie przede wszystkim nawożeniem trawnika, ponieważ płytko umieszczone korzenie roślin trawiastych będą te nawozy pobierały najszybciej. W tych warunkach najskuteczniejsze są sposoby wgłębnego nawożenia. Polegają one na umieszczeniu w glebie nawozów suchych w otworach głębokości 30-60 cm, rozmieszczonych w odległościach 60-100 cm, lub wlewaniu do gleby pod ciśnieniem (wstrzykiwanie) roztworów nawozów. Ten drugi sposób jest prostszy do wykonania i skuteczniejszy, ponieważ nawóz może być natychmiast pobierany. Do tego celu można wykorzystać większe opryskiwacze lub użyć specjalnych pojazdów lekkich z odpowiednio przygotowanymi zbiornikami.
