Rozwój nowoczesnego szkółkarstwa pozwala coraz powszechniej korzystać z roślin uprawianych w pojemnikach (kontenerach), a więc z dobrze przerośniętą korzeniami bryłą, co zapewnia lepsze przyjmowanie się oraz znacznie wydłuża okres sadzenia.
Sadzenie z bryłą korzeniową stosuje się zawsze do roślin iglastych i zimozielonych. Rzadziej w ten sposób sadzi się drzewa i krzewy zrzucające liście na okres spoczynku, chyba że rośliny sadzi się w okresie wegetacji, czyli w stanie ulistnienia lub przesadza w starszym wieku. Wykopywanie wymienionych roślin bez bryły pozbawia je znacznej części licznych drobnych korzeni. Narusza się przez to zdolność zaopatrzenia w wodę części nadziemnej, która traci wodę przez ciągłą transpirację i wskutek tego może nastąpić zasuszenie rośliny. Rośliny, które mają być przesadzone z bryłą korzeniową, często przygotowuje się do tej operacji w szkółce przez 2-3 lata. Przygotowanie to polega na stworzeniu warunków do wytwarzania przez roślinę możliwie dużej liczby drobnych korzeni w niewielkiej bryle, łatwej do wyjęcia i transportu. Bryłę taką odpowiednio się formuje i zabezpiecza przed rozkruszeniem i wysychaniem podczas transportu. Jako zabezpieczenie stosuje się różne tanie tkaniny, folię, słomę, różnego rodzaju pojemniki, naczynia itp.
Jeżeli rośliny w pojemnikach i ich bryły korzeniowe uległy podczas transportu silnemu przesuszeniu (do czego nie powinno dopuszczać), należy je na kilka godzin przed sadzeniem silnie spryskać lub zanurzyć do wody. Zanurzenie nie powinno jednak powodować rozpłynięcia się bryły.
Mniejsze rośliny z bryłą korzeniową może sadzić jedna osoba. Głebokość dołów powinno się dokładnie zmierzyć, żeby nie wyjmować roślin do kolejnych przymiarów ponieważ powoduje to zawsze uszkodzenie i rozsypywanie się bryły. Podczas podnoszenia roślin nalelży zawsze chwytać za bryłę lub jej opakowanie, a nie za roślinę. Powstawieniu rośliny zdejmuje się zabezpieczenie bryły. Jeżeli jest to tkanina jutowa, papierowa lub słoma, czyli materiały, które mogą ulec rozkładowi w glebie, można je zostawić ma dnie, zsunięte z bryły. Wyciąganie tkaniny spod ciężkiej bryły mogłoby spowodować jej rozkruszenie, natomiast pozostawienie materiałów zabezpieczających na dnie dołu zapewnia lepszy w tym miejscu dostęp powietrza do regenerującego się systemu korzeniowego.
Wolną przestrzeń między bryłą a ściankami dołu wypełnia się ziemią odpowiednią dla danej rośliny i lekko ugniata lub zalewa wodą. Ubijanie lub udeptywanie należy wykonywać ostrożnie, aby nie spowodować rozkruszenia bryły i przerwania drobnych korzeni. Dalsze postępowanie jest podobne jak podczas sadzenia roślin bez bryły korzeniowej.
Rozwój nowoczesnego szkółkarstwa pozwala coraz powszechniej korzystać z roślin uprawianych w pojemnikach (kontenerach), a więc z dobrze przerośniętą korzeniami bryłą, co zapewnia lepsze przyjmowanie się oraz znacznie wydłuża okres sadzenia.
