Głębokość sadzenia określa położenie szyjki korzeniowej w stosunku do powierzchni otoczenia. Ogólnie przyjmuje się, że rośliny powinny być sadzone tak głęboko, jak rosły w szkółce. Głębiej można sadzić niektóre drzewa i krzewy o zdolności łatwego tworzenia korzeni na pniu i pędach, jak na przykład wierzby, większość topoli oraz większość krzewów rozmnażanych wegetatywnie z sadzonek zdrewniałych. Sadzić nieco głębiej można też rośliny na glebach luźnych zapewniających dostęp powietrza do korzeni. Na zbyt głębokie sadzenie wyjątkowo źle reagują natomiast drzewa o twardym drewnie, jak np. buki,dęby, graby, ponieważ regeneracja systemu korzeniowego u tych roślin jest z natury trudniejsza, a brak dostępu powietrza jeszcze ją pogarsza.
Spłycenie głębokości posadzenia drzewa opierającego się korzeniami na twardym dnie, spowodowane osiadaniem nadmiernie.
Sadząc rośliny należy również pamiętać, że osiadanie ziemi może spowodować spłycenie lub zagłębienie ich położenia. Spłycenie następuje wtedy, gdy gleba- wokół posadzonego drzewa jest dość mocna spulchniona, a drzewo opiera się sztywnymi korzeniami na twardym spodzie dołu. Zagłębienie natomiast następuje, gdy dno dołu jest nadmiernie i zbyt głęboko spulchnione. Należy również pamiętać, że nierównomierne osiadanie ziemi w dole i poza nim może powodować przerwanie tworzących się młodych korzeni.
Zagłębienie posadzonego drzewa wskutek nadmiernego spulchnienia dna dołu.
Spłycenie głębokości posadzenia drzewa opierającego się korzeniami na twardym dnie, spowodowane osiadaniem nadmiernie.
Zagłębienie posadzonego drzewa wskutek nadmiernego spulchnienia dna dołu.
