Na rysunku pokazano konstrukcję i wymiary zegara ściennego.
Można również z niego odczytać, że dno, górna płyta zegara i element ozdobny powyżej profilu zwieńczenia są zaopatrzone w przyklejone elementy z litego drewna, przykrywające krawędzie cięcia.
Na wstępie, zanim omówimy czynności związane z budowy zegara, pragniemy udzielić kilku rad – zwłaszcza dotyczących wyboru gatunków drewna i jego jakości.
Do wykonania obudowy zegara niezbędne są dostępne w sklepach heblowane listwy o przekroju prostokątnym. W sklepie należy wybrać tylko idealnie proste listwy i wyciąć z nich najlepsze odcinki. Przycięcie płyt stolarskich fornirowanych dębem na dno, górną osłonę i ścianę tylną zleciliśmy w sklepie, gdzie znaleźliśmy płyty o odpowiadającym nam wzorze forniru. Pamiętajmy, że listwy i płyty muszą ze sobą idealnie harmonizować. Do wykonania pokazanego na zdjęciu zegara ściennego niezbędnych jest kilka popularnych i na ogół obecnych w każdym warsztacie elektronarzędzi. Należy do nich dobra pilarka stołowa do przycinania listew, wiertarka ze stojakiem do wiercenia otworów pod kołki oraz frezarka do profilowania lub frezowania wręgów pod płyty szklane.
Obok standardowych narzędzi ręcznych konieczna jest precyzyjna piła do cięcia na ukos oraz ostry strug gładzik, aby przyklejane listwy i fornirowane płyty mogły znaleźć się na jednym poziomie. Inne niezbędne narzędzia pokazano na zdjęciach roboczych.
Wymiary obudowy zegara, a więc wymiary obu ścian bocznych i drzwiczek, podano na rysunku.
Dębowe listwy można kupić na metry. Za pomocą pilarki stołowej wycinamy z nich pionowe i poprzeczne elementy obudowy zegara. Poprzeczne elementy ram na obu końcach mają nieprzelotowe otwory pod drewniane kołki. Zachowanie stałych odległości zapewnia szablon wiertarski. Przymocowany na state kątownik służy jako ogranicznik przy przenoszeniu rozmieszczenia otworów. Poprzeczny element prowadzimy wzdłuż kątownika. Do wiercenia otworów pod
kołki (przy użyciu stojaka wiertarskiego) składamy ze sobą trzy lub cztery listwy. Tworzą one lepszą powierzchnię oporową. Ramy ścian i drzwiczek sklejamy na płaskiej, powleczonej płycie pomocniczej. Dość grube listwy przykładnicy zapewniają równomierne rozłożenie siły nacisku. Na dnie i na górnej płycie zegara mocujemy dodatkowy ogranicznik. Ustala on odległość podczas zaznaczania pozycji przenoszonych otworów. Przyklejane listwy wykańczające górne krawędzie cięcia szczytu szafki mocujemy drewnianymi klinami i ściskami stolarskimi. Wystające końce listew obcinamy. Całą obudowę łączymy na próbę, dopasowując wszystkie elementy. Tylną ścianę przygotowujemy do zamontowania mechanizmu zegarowego i wahadła.