Cięcie drzew i krzewów można prowadzić o każdej porze roku. W odniesieniu jednak do określonych gatunków lub grup roślin istnieją najkorzystniejsze terminy cięć z punktu widzenia ich wpływu na przebieg procesów fizjologicznych, a zwłaszcza intensywności wzrostu i kwitnienia. Najbardziej odpowicdnią porą cięcia większości roślin drzewiastych jest okres spoczynku.
Cięcie młodych pędów drzew i krzewów można przeprowadzaj w okresie wegetacji, kiedy pędy te nie są jeszcze zdrewniałe. Cięcie w takim stadium wykonuje się na roślinach żywopłotowych. Zaletą cięcia w takim terminie jest łatwość ucinania miękkich pędów oraz możliwość rozkrzewienia się roślin jeszcze w tym samym okresie wegetacji. Często jednak nowe odrastające pędy nie ulegają dostatecznemu zdrewnieniu przed zimą i później zasychają. U niektórych gatunków drzew i krzewów po obcięciu gałęzi następuje wyciekanie soku (klony, kasztanowce, wiązy, winorośle i inne), co jest dla tych roślin zjawiskiem szkodliwym. Występuje to wówczas, gdy cięcie prowadzi się pod koniec okresu spoczynku, kiedy wskutek nagrzewania się pnia doszło do pobudzenia i krążenia soków. Dlatego cięcie u gatunków o takiej reakcji powinni być prowadzone najwcześniej, a więc nie później niż do połowy lutego. Jeżeli cięcie nie mogło być przeprowadzone w tym terminie, to można je u tych gatunków wykonać po wyraźnym rozpoczęciu lub w pełni wegetacji. W czasie wegetacji wyciekania soku w miejscach cięć nie występuje.
Cięcie drzew i krzewów można prowadzić o każdej porze roku. W odniesieniu jednak do określonych gatunków lub grup roślin istnieją najkorzystniejsze terminy cięć z punktu widzenia ich wpływu na przebieg procesów fizjologicznych, a zwłaszcza intensywności wzrostu i kwitnienia. Najbardziej odpowicdnią porą cięcia większości roślin drzewiastych jest okres spoczynku.
