Obdarcia kory powstają wskutek silnych uderzeń powodujących oddzielenie kory od drewna w płaszczyźnie miazgi i wyrwanie jej. Bardzo często wyrwany płat ma niewielkie rozmiary, natomiast oddzielenie kory następuje na znacznie większej powierzchni. W wyniku bardzo silnych uderzeń może również dojść do naruszenia drewna. Takie rany są bardziej niebezpieczne.
Pielęgnacja omawianych uszkodzeń polega na obcięciu kory na brzegach rany do kształtu eliptycznego i posmarowaniu całej powierzchni preparatem Funaben 3. W razie oddzielenia i odstawania kory, jeżeli nie doszło jeszcze do zasuszenia płaszczyzny oddzielenia, należy korę przybić cienkimi gwoździkami lub docisnąć owijając sznurem, taśmą itp. Opatrunek taki najlepiej wykonać zaraz po uszkodzeniu. Miejsce uszkodzenia powinno być utrzymywane w stanie wilgotnym lub przynajmniej należy zapobiegać jego nadmiernemu wysychaniu. Skuteczne zabezpieczenie można osiągnąć przez owinięcie uszkodzenia tkaniną (dostęp powietrza), a następnie folią.
W razie naruszenia drewna należy je wyrównać dłutem i również starannie posmarować wspomnianymi środkami.
Obdarcia kory na całym obwodzie pnia należą do najgroźniejszych uszkodzeń, ponieważ powodują przerwanie wiązek sitowo-naczyniowych, przez które korzenie są zaopatrywane w produkty asymilacji. Dochodzi wówczas do zahamowania czynności fizjologicznych korzeni, co prowadzi zwykle do zamierania drzewa.
Obdarcia kory powstają wskutek silnych uderzeń powodujących oddzielenie kory od drewna w płaszczyźnie miazgi i wyrwanie jej. Bardzo często wyrwany płat ma niewielkie rozmiary, natomiast oddzielenie kory następuje na znacznie większej powierzchni. W wyniku bardzo silnych uderzeń może również dojść do naruszenia drewna. Takie rany są bardziej niebezpieczne.
