Jarząb domowy (Sorbus domestica)

Wygląd: Drzewo liściaste zrzucające liście na zimę, o wysokości 15-20 metrów. Korona w zarysie okrągława, zwykle silnie sklepiona, z licznymi gałęziami przeważnie odstającymi poziomo albo lekko wzniesionymi w górę. Kora, podobnie jak na starych gruszach, z licznymi, delikatnymi spękaniami, podzielona na małe prostokątne płytki. Pędy początkowo jedwabisto owłosione, różnej odmiennej barwy na wierzchu i od spodu. Pączki zimowe jasnozielone, nieco lepkie i błyszczące, podłużnie owalne mają około 1 cm długości. Liście skrętoległe, nieparzystopierzaste. z kilkunastoma (od 13 do 21) listkami, mają łącznie 12-25 cm długości i do 10 cm szerokości. Listki o długości 3-5 cm są podłużne, eliptyczne lub w zarysie owalne, ostro piłkowane pojedynczo lub niewyraźnie podwójnie, do jednej trzeciej długości listka prawie całobrzegie, u nasady zaokrąglone; na wierzchu ciemno-lub zywożółtawozielone i prawie nagie, od spodu – jaśniejsze i lekko owłosione.

Kwiaty zebrane w stożkowate podbaldachy o szerokości 6-10 centymetrów. Pojedyncze kwiaty czysto białe lub kremowobiałe, o szerokości około 15 mm, na szypułkach.

Owoc jabłkowaty dość duży (2-3 cm długości), kształtem przypomina gruszkę albo jest jajowato-podłużny, a niekiedy okrągławy – kształtu jabłka. zielonkawy albo czerwonobrunatna-wy, na stronie wystawionej na słońce zwykle bardziej zaczerwieniony.

Siedlisko: W stanie naturalnym jarząb domowy preferuje umiarkowanie suche, najczęściej dość ciepłe, kamieniste siedliska w żyznych i suchych lasach dębowych,

Występowanie; Szeroko rozpowszechniony przede wszystkim w Europie Południowej i Afryce Północnej. Ze względu na jadalne owoce często uprawiany, głównie w tych samych rejonach co winorośl.

Okres kwitnienia: Od ma|a do czerwca.

Uwagi ogólne; Owoce jarząbu domowowego niesłusznie poszły w zapomnienie. Także z powodu swego dekoracyjnego wyglądu, zwłaszcza w porze owocowania, drzewo to powinno znów powrócić do sadów.