Modrzew europejski (Larix decidua)

Wygląd: Drzewo szpilkowe zrzucające liście na zimę, o wysokości około 40 m, z dość smukłą, stożkowatą koroną, regularnie i dość gęsto ugałęzione.

Starsze gałęzie zwisające i na końcach znów wznoszące się, średnie zwykle odstające, a tylko w górnej części korony ukośnie wzniesione. Kora początkowo gładka i szarobrunatna do zielonobrunatnej, później raczej różowobrunatna i zluszczona, z głębokimi spękaniami. Pędy są barwy słomkowej, nagie i tylko miejscami bruzdkowane.

Szpilki miękkie, długości 2-3 cm, w pęczkach po 20-40 (na krótkopędach) albo rosnące pojedynczo i dość gęsto (na długopędach), tępe lub tylko nieznacznie zaostrzone, jasnozielone, z dwoma jaśniejszymi podłużnymi prążkami od spodu.

Szyszki żeńskie początkowo karminowoczerwone, po dojrzeniu ciemnobrunatne, wielkości 2-3 cm, stożkowato-jajowate. Obrastają gęsto gałęzie i mniejsze gałązki, pozostając zwykle na drzewie przez wiele lat. Łuski szyszek okrągławe, luźno przylegające (w każdym razie nie zwinięte wyraźnie na zewnątrz lub zgięte ku górze), opatrzone delikatnym prążkowym wzorem,

Siedlisko: Gatunek rozpowszechniony, miejscami tworzy drzewostany – na glebach świeżych i bogatych w związki zasadowe, w regionach o klimacie kontynentalnym z ciepłymi i suchymi latami.

Występowanie: Pierwotnie tylko w Alpach Centralnych i we wschodnich Sudetach, w Tatrach i na Niżu Polskim, Dzięki uprawom leśnym dzisiaj szeroko rozpowszechniony i prawie wszędzie zadomowiony.

Okres kwitnienia: Od marca do kwietnia Uwagi ogólne: Modrzew jest jedynym krajowym drzewem szpilkowym, które jesienią zrzuca szpilki. Przedtem przebarwiają się one na intensywnie żółty kolor. Modrzewie bardzo żle rosną w wielkich miastach, ponieważ nie wytrzymują zanieczyszczeń gazowych.