Wygląd: Wiecznie zielone drzewo szpilkowe z koroną zwykle bardzo nieregularną, dość szeroką, z gęstymi gałęziami. Osiąga wysokość około 30 metrów. Pędy szczytowe rozwinięte są niewyraźnie, a wierzchołki pędów szczytowych i bocznych zwisające. Dolne gałęzie bywają bardzo grube, co sprawia wrażenie, jakby było wiele pni.
Kora początkowo brunatno-pomarańczowa, z wiekiem coraz ciemniejsza, na koniec porozdzielana siecią płaskich bruzd lub listewek, Pęd jasnobrunatny z gęstym czerwonawym owłosieniem,
Szpilki spłaszczone, zwężające się ku szczytowi, rozłożone na boki, w 2-3 rzędach po każdej stronie. Szpilki środkowego rzędu są często przekręcone i zwrócone do góry spodnią stroną z białymi podłużnymi prążkami. Pojedyncze szpilki z przodu okrąglawe, początkowo żywozielone, później nieco ciemniejsze, matowe, o długości 8-18 mm, ku wierzchołkowi zawsze nieco zwęzone.
Szyszki żeńskie stożkowato-owalne, o długości do 15 mm, w porze dojrzewania ciemnobrunatne, z łuskami o słabo zgrubiałych brzegach. Występowanie: Choina kanadyjska występowała pierwotnie tylko we wschodniej części Ameryki Północnej od Kanady po Alabamę, W Europie rzadko uprawiana w lasach, natomiast dość często spotykana w parkach lub ogrodach. Okres kwiłnienia: Od kwietnia do maja. Gatunki pokrewne:
Choina różnolistna (Tsuga heterophylla) różni się od poprzedniego gatunku smukłym, kolumnowym pokrojem i wysokością osiągającą ponad 50 metrów. Kora jest początkowo gładka i ciemnoszara, później spękana w ptaty. Pęd jasnobrunatny. pod spodem jaśniejszy, podłużnie bruzdkowany i gęsio owłosiony. Szpilki rozdzielone na dwie strony, po każdej stronie w dwu położonych nad sobą szeregach, w górnym – do 7 mm długości, w dolnym – do 18 mm, i jednakowej szerokości około 2 mm (heterophylla = różnolistna, cecha dająca nazwę). Szpilki są równowąskie (w przeciwieństwie do Tsuga canadensis), żywozielone albo ciemnozielone i lekko błyszczące, z dwoma podłużnymi białymi paskami od spodu. Szyszki żeńskie wyjątkowo małe, złożone z niewielu łusek, około 2,5 cm długości. Pierwotnie występowała tylko w zachodniej części Ameryki Północnej od Alaski po Kalifornię i do dziś tworzy tam w górskich lasach wielkie skupienia z okazami dochodzącymi do 70 m wysokości. Często sadzona w ogrodach i parkach, a z powodu szybkiego tempa wzrostu, uprawiana również w lasach. Drewno ma zastosowanie jako budulec oraz jako surowiec w przemyśle papierniczym. Rzadziej, niż oba poprzednie gatunki, można spotkać w ogrodach lub parkach choinę po-łudniowojapońską (Tsuga sieboidii). Charakterystyczne dla niej są: bardzo jasny żółtawy pęd i nieregularnie dwurzędowo ustawione, bardzo krótkie i ściśnięte szpilki, Wysokość dochodzi do 12 metrów. Zwykle drzewa już od nasady mają wiele pni. a przy tym aż do zewnętrznej strefy korony są silnie rozgałęzione. Podobnie jak u amerykańskich gatunków. szyszki są bardzo małe (około 2 cm długości), z niewyraźnie zaostrzonymi łuskami, ciemnobrunatne, zwisające,
Choina kanadyjska (Tsuga canadensis)
 "Sosna białokorowa (Pinus leucodermis)")
