Koźlarz babka – grzyb koźlarz, borowik kozak, kozar, koziar, kozak, koźlak, koźlar, koźlarek, czarny koźlarz, podgrzybek, czeszczewik, podbrzeźniak, brzeziak, grzyb brzozowy, brzozak, brzozowik, żydek, stojaczek
grzyb drugorzędnej wartości. Ma kapelusz o średnicy 5…20 cm, od jasnoorzechowego do ciemnobrązowego, suchy, matowy, gładki lub niekiedy drobno kosmkowaty. Skórka nie oddziela się od miąższu. Rurki początkowo długie, białawe, potem szarobrązowe. Trzon wysmukły, włóknisty, jasnobrązowawy, pokryty licznymi, ciemnobrązowymi lub czarnymi łuseczkami. Miąższ biały lub białoszary, nie zmieniający zabarwienia po przekrojeniu, u okazów starszych włóknisty i przypominający nieco strukturę drewna. Zapach i smak słabe. Wysyp zarodników żółtobrązowawy.
Rośnie w lasach, zagajnikach, zaroślach, czasem także w parkach, zawsze pod brzozami. Zbierany od czerwca do października. Znane są koźlarze grabowe (w lasach dębowo-grabowych i lipowo-grabowych), jaśniejsze i ciemniejsze oraz koźlarze białawe, rosnące w miejscach bagnistych, na torfowiskach, pod brzozami.
