Sosna wejmutka (Pinus strobus)

Sosna wejmutka (Pinus strobus)

Wygląd: Okazałe wiecznie zielone drzewo szpilkowe osiągające wysokość około 50 m, w obszarze ojczystym nawet do 80 metrów, Korona u młodych drzew jeszcze wąska, stożkowata, później coraz bardziej nieregularna z pogiętymi i poskręcanymi konarami. Pod koniec życia korona jest bardzo plaska na skutek obumierania gałęzi rosnących niżej. Kora czarno-czerwonawa, nieco pomarszczona i z wyraźnymi ciemniejszymi bruzdami i rysami, Młode pędy bardzo smukłe. Pączki żywiczne, przysadziste, jajowate dość wyraźnie zaostrzone.

Szpilki zebrane w pęczki po pięć na krótkopędach, około 5-15 cm długości, dość smukłe i giętkie, z przodu zaostrzone, niebieskawo-zielone, a na brzegach bardzo delikatnie ząbkowane,

Szyszki żeńskie długości 6-20 cm, zwykle nieco skrzywione. Łuski szyszek dość luźne, cienkie, gładkie, jasnobrunatne, żywiczne – w porównaniu z długością całej szyszki uderzająco duze. Występowanie: Pierwotnie rosła tylko we wschodniej części Ameryki Północnej (od Nowej Funtandi po Georgię). W Europie na wielu obszarach uprawiana w lasach lub sadzona jako drzewo parkowe.

Okres kwitnienia: Od kwietnia do maja Gatunki pokrewne:

Sosna macedońska (Pinus peucej wyróżnia się szeroką kolumnową i zawsze zwartą koroną (fot. na str, 46), U młodych drzew kora jest szarozielona. Szpilki ciemnozielone lub szarozielone, bardzo gęsto osadzone po pięć na krótkopędach. Rośnie w górach Półwyspu Bałkańskiego, w piętrze od 600 do 2000 m n.p.m. U sosny drobnokwiatowej (Pinus parvif!oraf szpilki zebrane po pięć w pęczkach mają długość najwyżej 6-B cm i są wyraźnie skręcone (fot. na str. 46}. Gatunek ten pochodzi z Japonii, gdzie spotyka się go także jako bonsai, czyli sztucznie wyhodowane karłowate drzewko.

W grupie sosen trójszpilkowyeh sosna żółta (Pinus ponderosa) jest ważnym gospodarczo producentem drewna (fot. na str. 47), Kora młodych drzew jest szaroróżowa i gładka, później jednak coraz bardziej spękana. Pęd dość mocny, jasnobrunatny lub czerwonawy, Szpilki płaskie o długości około 20 cm, dość sztywne, z przodu zaokrąglone, na krótkopędach skupionych na końcach gałązek, Dojrzałe szyszki żeńskie brunatne, owalne, wielkości około 9×5 centymetrów. Łuski szyszek z mocnymi, ciernistymi i sterczącymi wyrostkami, To masywne drzewo o wysokości do około 70 m. pierwotnie rosło dziko tylko w Górach Nadbrzeżnych w zachodniej części Ameryki Północnej. Podobna do niej jest sosna jeffreya (Pinusleffreyi), której szpilki – zebrane po trzy na krótkopędzie – są jeszcze twardsze i sztywniejsze, i zabarwione niebieskoszaro lub szarozielono. Najważniejsza cecha rozpoznawcza: u P. ponderosa młode pędy są brunatnawe lub zielonkawe, u P. jefireyi- zawsze wyraźnie niebiesko-białe, jakby „oszronione”, Ouże szyszki wielkości około 12 x8 cm ważą zwykle ponad 500 g. Sosna Jeffreya pochodzi z południowo-zachodnich rejonów Ameryki Północnej.