Czeremcha zwyczajna (Prunus padus)
Wygląd: Drzewo liściaste zrzucające liście na zimę (rzadko krzew), osiągające 10 do 17 m wysokości, ze stożkowatą, dość smukłą koroną, która z czasem staje się coraz bardziej kolumnowa i sklepiona.
Pień przeważnie dość prosty i smukły.
Gałęzie wznoszą się łukowato, nie są masywne, za to z licznymi bocznymi, luźno rozstawionymi gałązkami.
Kora gładka, bardzo ciemna – brunatnoszara lub prawie czarna – przy rozcieraniu wydziela dość nieprzyjemny zapach. Pędy również gładkie, błyszczące i brunatne, pączki bardzo smukłe i spiczaste, przylegające do gałązek. Liście skrętolegle, odwrotnie jajowate, eliptyczne łub podłużne, z krótkim ale smukłym wierzchołkiem, u nasady zwykle okrągławe, czasem sercowato wcięte, o długości 5-9 cm i szerokości 3-7 cm, na brzegach delikatnie piłkowane, z wierzchu matowe i ciemnozielone, a od spodu jaśniejsze. Ogonki liściowe długości około 2 cm, mają jeden lub dwa zielonkawe gruczoły miodnikowe.
Kwiaty, w przeciwieństwie do innych przedstawicieli rodzaju Prunus, skupione są zwykle po 20-40 w wiszących lub łukowato opadających gronach o długości 7-12 centymetrów. Poszczególne kwiaty mają około 1,8 cm szerokości, Płatki korony są czysto białe, na brzegach delikatnie ząbkowane.
Owoce-pestkowce kuliste lub nieco podłużne, o grubości około 7 mm, są czarne, trochę błyszczące, o lekko gorzkim smaku.
Siedlisko: Występuje szczególnie chętnie na głębokich, bardzo żyznych i dobrze nawodnionych glebach.
Występowanie: W Europie i Azji Mniejszej szeroko rozpowszechniona w lasach łęgowych i innych zbiornikach liściastych. Coraz częściej także sadzona jako roślina ozdobna lub jako drzewo uliczne.
Okres kwitnienia: Od kwietnia do maja. Gatunek pokrewny: Pochodząca z Ameryki Północnej czeremcha amerykańska (Prunus serotina) ma błyszczące, ciemnozielone, nieco skórzaste liście i kwitnie dopiero na przełomie maja i czerwca, Często sadzona jako drzewo ozdobne. Małe, lekko błyszczące pestkowce mają niewiele miąższu owocowego.