Magnolia wielkokwiatowa (Magnolia grandiflora)

Magnolia wielkokwiatowa (Magnolia grandiflora)

Wygląd: Bardzo okazałe drzewo z szeroką, rozłożystą i dość gęstą koroną, w późniejszym wieku kulistą, sklepioną. Wysokość do 20–25 m; drzewa wolno stojące miewają prawie taką samą szerokość, co wysokość.

Kora gładka, matowa szara albo szaro-czar-na, Pędy mocne, aksamitnie owłosione na czerwonobrunatny kolor. Pączki stożkowate, nieco skośne mają około 15 mm długości, z przodu są brunatnie owłosione.

Uście wiecznie zielone, o długości 8-15 cm i szerokości 6-9 cm są podłużno-eliptyczne i najszersze powyżej środka blaszki; bardzo sztywne, skórzaste i twarde. Na ogół płaskie albo tylko na brzegu nieco sfalowane, cało-brzegie, z wierzchu błyszczące, ciemnozielone i nagie, pod spodem jaśniejsze i gęsto rdzawoczerwono, filcowato owłosione. Ogonki liściowe mają około 2,5 cm długości, są grube i, podobnie jak dolna strona liścia i pędy, gęsto, rdzawoczerwono lub bmnatnoczerwono owłosione.

Kwiaty na końcach gałązek, pachnące, początkowo wąskostożkowate i spiczaste, w czasie kwitnienia otwierają się kielichowato, a w końcu szeroko rozkładają i wtedy mają szerokość 20-25 cm. Na okwiat składa się sześć czysto białych lub kremowobiałych listków oraz kilka listków podobnych do działek kielicha.

Owoc w postaci szyszkowatych tworów długości 5 cm i szerokości 2-3 cm ma charakterystyczne trwałe blizny po nasadzie listków okwiatu u podstawy.

Występowanie: Gatunek pierwotnie dziko rosnący tylko w południowo-wschodniej części USA, obecnie często stosowany jako drzewo ozdobne.

Okres kwitnienia: Od lipca do listopada.

Uwagi ogólne: Magnolia wielkolistna, którą spotyka się tylko w takich rejonach, gdzie nie jest narażona na zbyt długą suszę, należy niewątpliwie do najpiękniejszych przedstawicieli rodzaju magnoliowatych. Jej wielkie kwiaty pięknie kontrastują z ciemnozielonym listowiem. W lecie powstają z bardzo licznych zalążków szyszkowate owocostany, z których dojrzałe nasiona zwisają na zewnątrz na długich trzoneczkach, jak przynęta na wędce. Gatunki pokrewne

Magnolia ostrolistna (Magnolia acuminata) ma nagie, nieco błyszczące pędy i liście, których górna strona jest z reguły ciemnozielona, a dolna – jaśniejsza i lekko owłosiona. Pochodzi ze wschodnich i środkowych obszarów Stanów Zjednoczonych i sporadycznie tylko bywa sadzona w parkach i ogrodach. Podobna jest magnolia naga f.Magnolia denudata). Ma wysokość zaledwie 2-4 m i w przeciwieństwie do Magnolia acuminata, kwitnie zanim pojawią się liście. Zwraca uwagę swoimi bardzo dużymi, prostymi, dzwonkowatymi kwiatami. Pochodzi z Azji Wschodniej i bywa często sadzona w Europie Środkowej w parkach i ogrodach jako mały krzew lub drzewo. Bardzo duże i przejrzyście zbudowane kwiaty magnolii – pomimo swej pięknej formy – są pod względem budowy bardzo prostymi tworami.