Sosna nadmorska (Pinus pinaster)

Sosna nadmorska (Pinus pinaster)

Wygląd: Wiecznie zielone drzewo szpilkowe z szeroką, przeważnie płaską i nieco rozłożystą koroną. Pień już u młodych drzew pokręcony.

Główne gałęzie bardzo daleko rozstawione, wielokrotnie zgięte i pokręcone, dlatego korona wydaje się dość luźna.

Kora u młodych okazów jeszcze jasnoszara, później coraz ciemniejsza, pod koniec życia czarno-czerwonawa, podzielona bruzdami na prostokątne płytki. Młode pędy początkowo zielonkawe z ciemniejszymi plamami, później żółtawobrunatne i nieco prążkowane. Pączki błyszczące, brunatne, słabo zaostrzone. Szpilki po dwie na krótkopędach o długości około 10-25 cm i grubości mniej niż 2,5 mm, spiczaste, dość twarde i sztywne, w przekroju półkoliste, zielonkawoszare.

Kwiaty męskie rozdzielone na młodsze pędy. Szyszki żeńskie zebrane zwykle po 2-3, początkowo zielonkawe, po dojrzeniu błyszczące jasnobrunatne, o wymiarach – w stanie zamkniętym- w granicach 10-22×5-8 cm, bardzo mocne i ciężkie, stożkowato-owalne, u nasady zwykle nieco skośne pozostają na drzewie przez wiele lat. Łuski szyszek mają po zewnętrznej stronie szerokie rombowate tarczki.

Siedlisko: Sosna nadmorska preferuje ubogie, kwaśne gleby piaszczyste, dlatego porasta przeważnie wydmy.

Występowanie: Ważny, lasotwórczy gatunek obszaru śródziemnomorskiego, szczególnie szeroko rozprzestrzeniony w jego zachodniej części. Można go spotkać także na portugalskich i francuskich wybrzeżach Atlantyku, W południowej Afryce gatunek ten jest na dużych obszarach uprawiany w lasach.

Okres kwitnienia: Od kwietnia do maja.

Uwagi ogólne: Sosnę nadmorską stosunkowo rzadko można spotkać jako drzewo ozdobne poza jej naturalnym obszarem występowania. Wynika to z jej wymagań klimatycznych: w większości rejonów Europy Środkowej ten gatunek sosny me znajduje odpowiednich warunków. chociaż jego wymagania glebowe mogłyby być w niektórych rejonach spełnione,

Z powodu znacznej zawartości żywicy drewno jest rzadko używane w stolarstwie, za to często – jako drewno budulcowe lub jako miazga drzewna dla przemysłu papierniczego. Poza tym, pnie tego gatunku sosny można nacinać i pozyskiwać w dużych ilościach żywicę. Jest ona destylowana i po dalszym przetworzeniu dostarcza terpentyny i kalafonii, Pewne znaczenie mają też bardzo duże szyszki, które w ogrodnictwie i w bukieciarstwie są chętnie używane jako materiał dekoracyjny. Na wielkich, pięknych w kształcie szyszkach sosny nadmorskiej można doskonale zaobserwować, dlaczego botanicy zaliczają drzewa szpilkowe do nagonasiennych. Gdy tylko dość masywne łuski szyszek wyschną, zaczynają się rozchylać, co umożliwia wgląd w budowę szyszki. Natychmiast rozpoznaje się, że oskrzydlone nasiona leżą na górnej stronie łusek szyszkowych w małych zagłębieniach. Znajdowały się tam także wcześniej jako zalążki. Ponieważ w tym miejscu nie były one zamknięte dodatkowymi osłonami, tylko położone wolno na łuskach (nago), szpilkowe rośliny drzewiaste zostały zaliczone do nadrzędnej grupy nagonasiennych,

4 myśli w temacie “Sosna nadmorska (Pinus pinaster)”

  1. Na moim terenie rośnie ponad 10 szt tej sosny ,nie zaobserwowałem rzadnych uszkodzeń mrozowych gdy temp.dochodziła do ponad -20 stopni C. Na 10 letniej sośnie pojawiły się już pierwsze szyszki,informacje że naszej strefie klimatycznej ma cechy mitu.

      1. Wychodowałem z szyszek przywiezionych z zachodu drzewka,które mają już ponad 1 m. Zimno im nie straszne. Pięknie rosną i są śliczne.

  2. Wychodowałem takie drzewka z szyszek i bardzo dobrze znoszą mrozy. Bardzo szybko rosną. W ciągu roku potrafi urosnąć ok 180 cm. Piękne gęste drzewka.

Możliwość komentowania jest wyłączona.